1. فضای چریدن باید وسیع و باز باشد تا جوجه‌های شترمرغ بتوانند به‌راحتی حرکت کنند و تمرینات فیزیکی لازم را داشته باشند.

2. زمین باید سطحی صاف و عاری از موانع خطرناک یا شیب‌های تند باشد تا از آسیب دیدگی جوجه‌ها جلوگیری شود.

3. پوشش گیاهی مناسب مانند علف‌های تازه باید در دسترس باشد تا جوجه‌ها بتوانند از آن‌ها تغذیه کنند.

4. فضای چریدن باید به خوبی محصور باشد تا از ورود شکارچیان و خروج جوجه‌ها جلوگیری شود.

5. نظارت منظم بر وضعیت سلامتی و رفتار جوجه‌ها در فضای چریدن اهمیت دارد تا از استرس‌های محیطی یا تغذیه نامناسب پیشگیری شود.

6. تجهیزات آبرسانی باید در دسترس جوجه‌ها باشد تا در حین چریدن به راحتی به آب دسترسی داشته باشند.

7. تمیزی و نظافت منظم فضای چریدن ضروری است تا از آلودگی‌ها و بیماری‌های احتمالی پیشگیری شود.